Éen op de drie senioren wacht te lang..
Over verhuizen wordt nagedacht, maar beweging blijft uit
Hoewel twee op de drie (63%) van de onderzochte senioren wel eens nadenkt over verhuizen naar een seniorenwoning, komen de meesten van hen (86%) niet in beweging. Dat blijkt uit onderzoek van seniorenorganisatie ANBO in samenwerking met senioren woonwebsite Woonz.nl onder ruim 12.000 senioren. Eén op de drie (31%) denkt niet dat verhuizen nodig is en wil er pas serieus over nadenken als het echt noodzakelijk is. “Dan kom je te laat in actie: er spelen al vaak fysieke beperkingen of aandoeningen en het is dan veel moeilijker om een geschikte woning te zoeken,” zeggen ANBO-directeur Liane den Haan en Woonz.nl-directeur Annemiek Schut.
“Langer thuis blijven wonen is het devies. Maar de huidige woning is vaak niet levensloopbestendig. Het huis is bijvoorbeeld niet gelijkvloers en ongeschikt als er mobiliteitsproblemen ontstaan. Er zijn dan twee opties: de woning aanpassen of verhuizen,” zegt Annemiek Schut. Ze vindt dat het beleid schuurt: “De overheid werpt een soort taboe op over verhuizen met het ‘langer thuis wonen’. Langer thuis betekent niet altijd langer in hetzelfde huis. Je kan je thuis verplaatsen!”
Liever verhuizen dan aanpassen
“De meeste deelnemers verhuizen liever naar een al aangepaste woning (47%) dan dat ze hun huidige woning laten aanpassen (24%). Er komt namelijk het nodige bij kijken om een woning aan te passen. Niet iedereen kan dat zelf betalen,” aldus Liane den Haan. Uit eerder onderzoek van ANBO blijkt dat gemeenten woningaanpassingen vaak niet meefinancieren uit de Wmo, terwijl ze dat wel mogen aanbieden. “Eén op de drie (32%) van de deelnemers die hun woning eigenlijk wil aanpassen, zou daar zonder steun vanuit de gemeente van afzien. Er kan dan een onveilige woonsituatie ontstaan. Het val- en uitglijgevaar neemt bijvoorbeeld toe,” aldus Den Haan. Minder dan de helft (42%) financiert aanpassingen zelf als de gemeente geen geld beschikbaar stelt.
Verhuisdrempel remt doorstroom op woningmarkt
Senioren lopen tegen verschillende obstakels aan wanneer ze een verhuizing overwegen. Schut: “Eén op de vier deelnemers (25%) verhuist bijvoorbeeld niet om financiële redenen, of geeft aan dat er in de eigen woonplaats geen passend woningaanbod is (26%). Dat laatste is vreemd, want er is ook veel leegstand in seniorenwoningen. Blijkbaar is er beter inzicht nodig in de woonmogelijkheden.” Ook het sociale element speelt mee: twee op de tien deelnemers (19%) wil de eigen buurt met sociale contacten niet achterlaten.
Onvoldoende doorstroom
Schut vindt dat verhuizen onder senioren moet worden gestimuleerd: “Op dit moment zit de woningmarkt vast, de doorstroom is onvoldoende. Terwijl er juist hartstikke veel kansen zijn om de boel in beweging te krijgen. Om verhuizen te stimuleren moet je senioren meer inzicht geven in de voordelen die ze daarvoor terugkrijgen. Kijk naar individuele behoeften. Die gaan bij senioren vaak niet over de woning zelf, maar over vraagstukken als veiligheid en gezelligheid. Senioren die verhuizen naar levensloopbestendige woningen maken woningen vrij die voor jongere gezinnen geschikt zijn.”
Zoektocht naar seniorenwoning
“Wanneer deelnemende huurders eenmaal de wens hebben te verhuizen, begint acht op de tien (83%) een verhuiszoektocht bij de woningcorporatie. Zelfs deelnemers in het bezit van een koopwoning wenden zich vaak (47%) tot een corporatie omdat ze niet opnieuw in een koopwoning hoeven te wonen,” zegt Den Haan. Het internet is onder de helft van de deelnemers een populair startpunt (48%), gevolgd door de makelaar (33%).
